Όπως είχαμε αναφέρει και σε προηγούμενο κείμενό μας: Η παράσταση Σαν Άγριο Άλογο αποτελεί μια πρωτότυπη θεατρική πρόταση, εμπνευσμένη από προσωπικές εμπειρίες της δημιουργού της, Ασήμως Σταυροπούλου. Μέσα από ποιητική γλώσσα και διαλόγους, το έργο εμβαθύνει στην
Όπως είχαμε αναφέρει και σε προηγούμενο κείμενό μας: Η παράσταση Σαν Άγριο Άλογο αποτελεί μια πρωτότυπη θεατρική πρόταση, εμπνευσμένη από προσωπικές εμπειρίες της δημιουργού της, Ασήμως Σταυροπούλου. Μέσα από ποιητική γλώσσα και διαλόγους, το έργο εμβαθύνει στην πολυπλοκότητα της ανθρώπινης ταυτότητας και τη διαρκή διαδικασία αυτο-ανακάλυψης.
Με αφορμή την πρεμιέρα της παράστασης, η Ασήμω Σταυροπούλου μίλησε για το νέο της έργο, τις θεματικές του και τη δημιουργική διαδικασία.
Η παράσταση Σαν Άγριο Άλογο εμβαθύνει στην ταυτότητα φύλου, ένα θέμα που στο παγκόσμιο θέατρο συνήθως έχει καταγγελτικό ή κοινωνικό πρόσημο (όπως το Hir του Taylor Mac, το The Gospel According to Jesus, Queen of Heaven της Jo Clifford ή το Rotterdam του Jon Brittain). Η δική σου στόχευση σχετικά με αυτό το θέμα ποια είναι;
Το έργο, ως μια σύγχρονη αναζήτηση, εκθέτει το ζήτημα της ταυτότητας φύλου και της αναζήτησης του εαυτού μέσα στα σημερινά κοινωνικά μοτίβα. Θέλει να φέρει σε διάλογο σκέψεις γύρω από το πόσο μας ανήκει πραγματικά το σώμα μας. Η δομή της παράστασης, σε αντίθεση με το Hir και το The Gospel According to Jesus, Queen of Heaven, ξεφεύγει από τον ρεαλισμό, έχοντας έναν μυστικιστικό και μαγικό χαρακτήρα, εμπνευσμένο από την αρχαία ελληνική τραγωδία. Ο κεντρικός μονόλογος κατακερματίζεται σε αποσπάσματα από ασυνείδητες σκέψεις, τις οποίες κοινωνεί ο χορός.
Χρησιμοποίησες βιώματα μη προφανή για να συνθέσεις νοητά έναν κόσμο που θα κάνει τον μη εμπλεκόμενο θεατή πιο πλούσιο από την εμπειρία;
Το έργο καθρεπτίζει και εκθέτει προσωπικά μου βιώματα και δύσκολες στιγμές γύρω από την αναζήτηση στο ερώτημα: πώς ζεις με την αλήθεια σου. Όπως αναρωτιέται και το κεντρικό πρόσωπο στο έργο: Αξίζει άραγε ο πόνος; Ο κόσμος της παράστασης, πέρα από αλληγορικός, εμπνέεται και από δικά μου όνειρα και εφιάλτες.
Ποιος ο ρόλος της κίνησης στο δικό σου θέατρο, που ενώ δεν είναι αποκλειστικά σωματικό, περιλαμβάνει αντίστοιχα στοιχεία;
Στον σχεδιασμό της κίνησης συνέβαλε η Ζαφειρία Δημητροπούλου DelAngel, η οποία, καθρεπτίζοντας την αφήγηση του βιώματος, στράφηκε στη σωματικότητα, στα όρια αυτής, και στην κίνηση που περιέχει ακινησία, με σκοπό να επικοινωνηθεί η δυσκολία και η ανάγκη για ελευθερία.
Από το έργο καταλαβαίνω ότι σας επηρέασαν τα ζώα ως σύμβολα. Ποια είναι η συμβολή τους και ποια η σύνδεση του κεντρικού χαρακτήρα με αυτά;
Όπως και στον τίτλο επικοινωνείται εξαρχής η σύνδεση της ύπαρξης των ζώων ως σύμβολα. Αυτά τα σύμβολα εξυπηρετούν στο βίωμα του πρωταγωνιστή ως προς το πώς αντιλαμβάνεται τους υπόλοιπους χαρακτήρες με τους οποίους συγκρούεται. Η βαθύτερη ανάγκη του κεντρικού χαρακτήρα εκφράζεται μέσα από τον ζήλο του να μοιάσει στον τρόπο που ζουν τα άγρια άλογα: ελεύθερα στη φύση.
Επικρατεί μια σύγχυση σε μεγάλη μερίδα ανθρώπων για το ουδέτερο φύλο. Θα θέλατε να εξηγήσετε τη σημασία του, προσωπικά για εσάς αλλά και για τον/την κεντρικό/ή χαρακτήρα της παράστασης;
Το φύλο, όπως και δευτερεύοντα χαρακτηριστικά όπως τα μαλλιά, το χρώμα του δέρματος ή το σχήμα των ματιών, έχει μια γκάμα ποικιλόμορφων εκφάνσεων. Δεν εντάσσονται όλα σε μία κατηγορία. Από τη φύση του, ο άνθρωπος συνθέτει στοιχεία από αυτά τα χαρακτηριστικά, τα οποία, στο σύνολό τους, δημιουργούν ένα αποτέλεσμα.
Αυτό το αποτέλεσμα διαμορφώνει μια μονάδα ένα άτομο που ανήκει σε μια ευρύτερη γκάμα μονάδων, δηλαδή στο σύνολο των ανθρώπων. Εμείς, ως κοινωνία, για διάφορους λόγους είτε απορρίπτουμε είτε δεχόμαστε κάποιες από αυτές τις μονάδες. Είναι σημαντικό να εκθέσουμε και να επικοινωνήσουμε την ανάγκη να αποδεχτούμε όλες τις μονάδες, δηλαδή όλους τους ανθρώπους, όλα τα άτομα.
Οι περιορισμένες παραστάσεις ή συσπειρώνουν το κοινό που ενδιαφέρεται για ένα θέμα ή, δυστυχώς, δεν επιτρέπουν σε όσους δεν μπορούν να παρευρεθούν να τις παρακολουθήσουν. Οι παραστάσεις σας είναι ελάχιστες και όλες σε περιορισμένο χρονικό διάστημα. Τι θα θέλατε να επικοινωνήσετε με το κοινό σχετικά με αυτό;
Η παράσταση φέτος έχει σκοπό να ξεκινήσει αυτόν τον διάλογο με το κοινό. Σε δεύτερο χρόνο, θα συνεχίσουμε να φέρνουμε αυτές τις σκέψεις για περαιτέρω συζήτηση.
Στο πλαίσιο της πρακτικής σας, περάσατε και από την ΕΡΤ. Τι θυμάστε από εκείνη την εμπειρία σας;
Όταν πήρα το πτυχίο μου στη σκηνοθεσία κινηματογράφου, την εποχή του COVID, έκανα πρακτική στην ΕΡΤ στη σειρά ντοκιμαντέρ Εις αύριον τα σπουδαία ως βοηθός παραγωγής σε μερικά επεισόδια. Αυτό που θυμάμαι πιο έντονα από εκείνη την εμπειρία είναι το θερμό κλίμα μεταξύ των συνεργατών και η αλληλοβοήθεια που υπήρχε σε όλα τα πόστα. Αυτή η εμπειρία μου δημιούργησε ερεθίσματα και με ενέπνευσε να ασχοληθώ ακόμα περισσότερο με την τέχνη.
www.ertnews.gr
