Ιωάννα Μαλέσκου: Ήταν δασκάλα στα Βορίζια Το πρώτο πράγμα που εντόπισα ήταν μια δυσπιστία

1. Πώς είναι δυνατόν η Πολιτεία να απαιτεί την εφαρμογή τόσο αυστηρών και κοστοβόρων μέτρων βιοασφάλειας, χωρίς να προβλέπει καμία οικονομική στήριξη ή αποζημίωση για τους κτηνοτρόφους και τους μεταφορείς που καλούνται να τα υλοποιήσουν;

2. Πόσο ρεαλιστικό και εφαρμόσιμο είναι ένα πλαίσιο οδηγιών που σχεδιάζεται “επί χάρτου”, όταν αγνοεί πλήρως τις πραγματικές συνθήκες της αγροτικής καθημερινότητας και τις αντικειμενικές δυσκολίες μετακίνησης και ελέγχου στην ύπαιθρο;

3. Γιατί, ενώ η ευλογιά αιγοπροβάτων αποτελεί σοβαρή υγειονομική και οικονομική κρίση, απουσιάζει κάθε σαφής αναφορά σε ουσιαστικά μέτρα πρόληψης και στήριξης (όπως εμβολιασμοί, ενίσχυση κτηνιατρικών υπηρεσιών και άμεσες αποζημιώσεις), με την ευθύνη να μετακυλίεται σχεδόν αποκλειστικά στους παραγωγούς;