Η Εθνική ομάδα μπορεί να ήταν καλύτερη από τη Σκωτία αλλά στο ποδόσφαιρο δεν κερδίζει πάντα ο καλύτερος και πλέον τα ταξίδι στα γήπεδα της αμερικανικής ηπείρου μοιάζει μακρινό. Η Εθνική ομάδα κυριάρχησε στο Χάμπτεν Παρκ για 62 λεπτά αλλά αυτό δεν ήταν αρκετό για να αποφύγει
Η Εθνική ομάδα μπορεί να ήταν καλύτερη από τη Σκωτία αλλά στο ποδόσφαιρο δεν κερδίζει πάντα ο καλύτερος και πλέον τα ταξίδι στα γήπεδα της αμερικανικής ηπείρου μοιάζει μακρινό.
Η Εθνική ομάδα κυριάρχησε στο Χάμπτεν Παρκ για 62 λεπτά αλλά αυτό δεν ήταν αρκετό για να αποφύγει την οδυνηρή ήττα από τη Σκωτία με 3-1.Το τελικό αποτέλεσμα σε καμία περίπτωση δεν αντικατοπτρίζει την εικόνα του παιχνιδιού, επιβεβαιώνει, όμως, το προμελετημένο σχέδιο που εφάρμοσαν οι Σκοτσέζοι και τους οδήγησε στην κατάκτηση των τριών βαθμών.
Αναγνωρίζοντας την ανωτερότητα της Ελλάδας έπαιξαν με πλάνο και με υποομονή. Έδωσαν χώρο στους Ελληνες, απέφυγαν την πίεση για να μην κουραστούν και περίμεναν. Περίμεναν ένα λάθος της άμυνας, μία ολιγωρία, ένα πούλημα της μπάλας. Και τελικά ο Θεός του ποδοσφαίρου τους έδωσε όχι ένα, αλλά τρία δώρα που φυσικά εκμεταλλεύτηκαν στο έπακρο.
Είναι κρίμα και άδικο για μία από τις πιο ταλαντούχες ομάδες που έχουν παρουσιαστεί στην ιστορία της Εθνικής ποδοσφαίρου να χάνει με αυτό τον τρόπο. Αλλά έτσι είναι ποδόσφαιρο και επιβεβαιώνεται για μία ακόμη φορά ότι το ταλέντο από μόνο του δεν αρκεί, αλλά υπάρχουν άλλοι παράγοντες που κρίνουν την έκβαση ενός ματς.
Τα γκολ που δέχθηκε η Εθνική δεν τα δέχεται ούτε ομάδα ερασιτεχνικού πρωταθλήματος. Και όχι τόσο το τέρμα που προήλθε από τον Τζολάκη, καθώς πάντα ένα λάθος μπορεί να συμβεί, όσο τα άλλα δύο που μπήκαν από καραμπόλες στη μικρή περιοχή.
Δεν είναι δυνατόν να διεκδικείς πρόκριση στο Παγκόσμιο Κύπελλο και ν αφήνεις ως ομάδα τη μπάλα να κάνει γκελ και κόντρες στην περιοχή σου. Δεν γίνεται να μην καθαρίζεις αμυντικά τις φάσεις, απέναντι στους άτεχνους Σκωτσέζους. Είναι τραγικό να δέχεσαι γκολ από τα δύο και τρία μέτρα. Αυτή είναι η αλήθεια που πρέπει να αντιμετωπίσει ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς
Όπως φάνηκε και στο προηγούμενο ματς με τη Σκωτία στη Γλασκώβη, ο χθεσινός αντίπαλος δεν μπορούσε να μας φοβίσει. Αλλά αυτή τη φορά ήταν πολύ πιο διαβασμένος απέναντι στον Ομοσπονδιακό Προπονητή που πίστεψε ότι με τον ίδιο τρόπο, θα μπορούσε να πάρει τη νίκη. Να, όμως, που μας περίμεναν στη γωνία και με κλεφτοπόλεμο έφτασαν στο 3-1 και τον Γιοβάνοβιτς να μην μπορεί να βρει λύση.
Πλέον ο στόχος της πρόκρισης στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2026 μοιάζει από δύσκολος ως ακατόρθωτος και η Εθνική ομάδα θα μείνει για μία ακόμη φορά εκτός μεγάλης διοργάνωσης. Όσο και να ψάχνουμε για δικαιολογίες, όσο και να καλυπτόμαστε πίσω από τη νεαρή ηλικία των παικτών, ή το αποδεδειγμένα μεγάλο τους ταλέντο, ο αποκλεισμός θα είναι αποτυχία.
Σε έναν Παγκόσμιο Κύπελλο 48 ομάδων, με τις 16 να προέρχονται από την Ευρώπη και την Ελλάδα να έχει κληρωθεί σε όμιλο τεσσάρων ομάδων, δεν γίνεται να μην διεκδικείς την πρόκριση έστω και μέσω πλέι οφ, ειδικά όταν αντίπαλοι σου είναι ομάδες όπως η Δανία, η Σκωτία και η Λευκορωσία, που σε καμία περίπτωση δεν είναι μεγαθήρια του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου.
Και πάνω απόλα είναι κρίμα για τη φουρνιά του Καρέτσα, του Μουζακίτη, του Κωνσταντέλια του Κουλιεράκη, του Τζόλη και του Ζαφείρη που αποδεδειγμένα ξέρουν πολλά κιλά μπάλα!
Πηγή: in.gr
