Ο Ντόναλντ Τραμπ αναφέρθηκε στην ιστορική αυγή μιας νέας εποχής και αναφώνησε Ο Θεός να ευλογεί τη Μέση Ανατολή, στο τέλος της ομιλίας του στην Κνεσέτ. Εκεί, δηλαδή, όπου παίχτηκε η πρώτη πράξη της παράστασης την οποία έστηναν επί μήνες μεθοδικά ο ίδιος και το επιτελείο του,
Ο Ντόναλντ Τραμπ αναφέρθηκε στην ιστορική αυγή μιας νέας εποχής και αναφώνησε Ο Θεός να ευλογεί τη Μέση Ανατολή, στο τέλος της ομιλίας του στην Κνεσέτ. Εκεί, δηλαδή, όπου παίχτηκε η πρώτη πράξη της παράστασης την οποία έστηναν επί μήνες μεθοδικά ο ίδιος και το επιτελείο του, υπό τον γενικό τίτλο Η νέα Μέση Ανατολή. Οσο για τη δεύτερη, ακολούθησε λίγες ώρες μετά, σε διαφορετική σκηνή: το Σαρμ ελ Σέιχ της Αιγύπτου, όπου τον υποδέχθηκαν όχι με τον ίδιο ενθουσιασμό, πάντως, εξαιτίας και της μεγάλης καθυστέρησης στην άφιξή του ηγέτες και εκπρόσωποι 20 και πλέον χωρών, κυρίως από την ευρύτερη περιοχή και την Ευρώπη.
Σε κάθε περίπτωση, με την παρουσία του και όσα είπε στα δύο ακροατήριά του, ο πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών επεδίωξε να στείλει ένα σαφές μήνυμα: Οτι το Σχέδιο των 20 σημείων, η κατάπαυση του πυρός και η εφαρμογή του πρώτου μέρους των συμφωνηθέντων, με την απελευθέρωση των 20 εν ζωή ομήρων και των περίπου 2.000 παλαιστινίων κρατουμένων, δεν έχουν να κάνουν μόνο με τη λήξη του αιματοκυλίσματος που λάμβανε χώρα επί δύο ολόκληρα χρόνια στη Γάζα. Αποτελούν, πολύ περισσότερο, βήματα προς την υλοποίηση του συνολικού σχεδίου το οποίο έχει εκπονήσει με τη χθεσινή ημέρα να θεωρείται κλειδί σε αυτή την πορεία.
Τα πράγματα, φυσικά, δεν είναι τόσο απλά όσο θέλησε να τα παρουσιάσει ο Τραμπ από την Ιερουσαλήμ και το Σαρμ ελ Σέιχ. Κι αυτό αποτυπώθηκε, εκτός των άλλων, στο σίριαλ που εκτυλίχθηκε αναφορικά με την παρουσία ή μη στη διάσκεψη του Μπενιαμίν Νετανιάχου, ο οποίος επέλεξε τελικώς να μην παραστεί. Το έκανε δε παρά το γεγονός ότι ο αμερικανός πρόεδρος φέρεται να διαμεσολάβησε προσωπικά στον αιγύπτιο ομόλογό του, Αμπντελφατάχ αλ Σίσι, προκειμένου να του διασφαλίσει πρόσκληση (ο ισραηλινός πρωθυπουργός δεν περιλαμβανόταν στη λίστα, ούτε όμως και ο επικεφαλής της Παλαιστινιακής Αρχής, Μαχμούντ Αμπάς).
Γιατί δεν πήγε ο Νετανιάχου;
Αν και δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε τα ακριβή αίτια που οδήγησαν τον Νετανιάχου στη συγκεκριμένη απόφαση και την αλλαγή στάσης (αρχικά οι πληροφορίες από το Κάιρο ανέφεραν πως είχε αποδεχθεί την πρόσκληση), μπορούμε με σχετική ασφάλεια να υποθέσουμε ένα από αυτά: Την εκτίμησή του (αν όχι τον φόβο του) ότι όσοι παραβρέθηκαν στη διάσκεψη είτε οι επικεφαλής αραβικών καθεστώτων που έχουν δεχθεί μεγάλη πίεση στο εσωτερικό τους είτε ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν που τον έχει χαρακτηρίσει υπεύθυνο γενοκτονίας (πληροφορίες τουρκικών ΜΜΕ ανέφεραν, μάλιστα, πως ο Ερντογάν απείλησε να μη μεταβεί στην Αίγυπτο εάν ήταν παρών ο Νετανιάχου), είτε ηγέτες αρκετών ευρωπαϊκών χωρών οι οποίοι του έχουν ασκήσει έντονη κριτική και έχουν αναγνωρίσει το κράτος της Παλαιστίνης (όπως ο Εμανουέλ Μακρόν) δεν θα τον αντιμετώπιζαν ιδιαιτέρως θερμά.
Η αλήθεια, λοιπόν, είναι ότι ενώ ο Τραμπ σχεδιάζει την επόμενη μέρα θεωρώντας εφικτή την υπογραφή των Συμφωνιών του Αβραάμ από όλους τους παίκτες της περιοχής και τάζει επικερδείς μπίζνες για όλους σε ένα περιβάλλον χωρίς σημαντικούς πολέμους, με εγγυητή και διαμεσολαβητή τον ίδιο και τις ΗΠΑ, η εικόνα είναι αρκετά πιο περίπλοκη. Οι αντιθέσεις και οι εικόνες από την ισοπεδωμένη γη των Παλαιστινίων και τους 67.869 νεκρούς (επισήμως) δεν πρόκειται να ξεπεραστούν ή να ξεχαστούν εύκολα και γρήγορα. Παρά την κατανοητή ευφορία που επικρατεί τόσο στο Ισραήλ όσο και στη Γάζα για την κατάπαυση του πυρός, ήδη αναδύονται προφανή ζητήματα αναφορικά με το μέλλον της συμφωνίας σημειώνει χαρακτηριστικά στην ανάλυσή του στους Financial Times ο Γκίντεον Ράχμαν.
Το γεγονός ότι η χθεσινή ημέρα ανοίγει μια νέα σελίδα, δημιουργεί προσδοκίες και θα μείνει στην Ιστορία δεν αναιρεί τίποτα από τα παραπάνω.
Πηγή: tanea.gr
