Κόσμος

Η δημοκρατία σε κρίση: Η εμπιστοσύνη στους δημοκρατικούς θεσμούς μειώνεται σε όλο τον κόσμο

Η δημοκρατία σε κρίση: Η εμπιστοσύνη στους δημοκρατικούς θεσμούς μειώνεται σε όλο τον κόσμο

Ενώ η εμπιστοσύνη στους αντιπροσωπευτικούς θεσμούς μειώνεται όλο και πιο πολύ, αυτή σε μη αντιπροσωπευτικούς, όπως η αστυνομία, η δημόσια διοίκηση και το δικαστικό σύστημα, έχει παραμείνει σταθερή Νέα έρευνα από το Πανεπιστήμιο του Σαουθάμπτον διαπίστωσε ότι η

Ενώ η εμπιστοσύνη στους αντιπροσωπευτικούς θεσμούς μειώνεται όλο και πιο πολύ, αυτή σε μη αντιπροσωπευτικούς, όπως η αστυνομία, η δημόσια διοίκηση και το δικαστικό σύστημα, έχει παραμείνει σταθερή

Νέα έρευνα από το Πανεπιστήμιο του Σαουθάμπτον διαπίστωσε ότι η εμπιστοσύνη στους αντιπροσωπευτικούς θεσμούς, όπως τα κοινοβούλια, οι κυβερνήσεις και τα πολιτικά κόμματα, μειώνεται στις δημοκρατικές χώρες σε όλο τον κόσμο.

Η μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο The British Journal of Political Science, παρουσιάζει τη μεγαλύτερη και πιο ολοκληρωμένη ανάλυση των τάσεων στην πολιτική εμπιστοσύνη παγκοσμίως μέχρι σήμερα. Συγκεντρώνει αποτελέσματα από 3.377 έρευνες που καλύπτουν 143 χώρες μεταξύ 1958 και 2019, οι οποίες αντιπροσωπεύουν πάνω από πέντε εκατομμύρια ερωτηθέντες στην έρευνα.

Ενώ η εμπιστοσύνη στους αντιπροσωπευτικούς θεσμούς μειώνεται ολοένα και περισσότερο, η εμπιστοσύνη σε μη αντιπροσωπευτικούς θεσμούς, όπως η αστυνομία, η δημόσια διοίκηση και το δικαστικό σύστημα, έχει παραμείνει σταθερή ή αυξάνεται, γεγονός που υποδηλώνει μια ιδιαίτερη κρίση εμπιστοσύνης στους αιρετούς αντιπροσώπους των χωρών.

Οι ερευνητές λένε ότι τα ευρήματα αποτελούν προειδοποιητικό σημάδι που θα μπορούσε να ανοίξει το δρόμο για τους μη δημοκρατικούς πολιτικούς ηγέτες να χρησιμοποιήσουν το κράτος με πιο αυταρχικούς τρόπους.

Η μείωση της εμπιστοσύνης στους δημοκρατικούς θεσμούς δεν είναι αναπόφευκτη

Η μείωση της δημόσιας εμπιστοσύνης στις πολιτικές αρχές είναι κεντρικής σημασίας για τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι δημοκρατικές κυβερνήσεις σε πολλές χώρες σήμερα, λέει ο Δρ. Viktor Valgarðsson, επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης από το Πανεπιστήμιο του Σαουθάμπτον.

Η χαμηλή πολιτική εμπιστοσύνη τείνει να συνδέεται με την υποστήριξη λαϊκιστικών κομμάτων και ηγετών που καταδικάζουν το πολιτικό κατεστημένο. Επίσης, δυσκολεύει τις κυβερνήσεις να ανταποκριθούν σε κρίσεις όπως η κλιματική αλλαγή και η πανδημία Covid-19.

Στις Ηνωμένες Πολιτείες, η εμπιστοσύνη στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση έχει μειωθεί απότομα τις τελευταίες δύο δεκαετίες και δεν είναι τυχαίο ότι τώρα βλέπουμε μια δραματική επίθεση στους δημοκρατικούς θεσμούς εκεί, με επικεφαλής έναν υποψήφιο που εξελέγη αφού είχε υποσχεθεί να κάνει ακριβώς αυτό.

Ενώ εξακολουθούν να υπάρχουν στοιχεία ότι οι πολίτες υποστηρίζουν σε μεγάλο βαθμό την ιδέα της δημοκρατίας, μεγάλος αριθμός από αυτούς έχει χάσει την πίστη τους στους θεσμούς που είναι απαραίτητοι για τη δημοκρατική διακυβέρνηση, οδηγώντας ορισμένους από αυτούς να ψηφίσουν υποψηφίους που φαίνεται να έχουν την πρόθεση να διαλύσουν τη δημοκρατία όπως την ξέρουμε.

Η μελέτη διαπίστωσε:

  • Συνολικά, η εμπιστοσύνη στο κοινοβούλιο έχει μειωθεί κατά περίπου εννέα ποσοστιαίες μονάδες από το 1990 έως το 2019 σε όλες τις δημοκρατίες παγκοσμίως, ενώ η εμπιστοσύνη στην αστυνομία αυξήθηκε κατά περίπου 13 μονάδες την ίδια περίοδο.
  • Η εμπιστοσύνη στο κοινοβούλιο μειώνεται σε 36 δημοκρατίες, συμπεριλαμβανομένων της Αργεντινής, της Βραζιλίας, της Γαλλίας, της Ιταλίας, της Ισπανίας, της Νότιας Κορέας, της Αυστραλίας και των Ηνωμένων Πολιτειών, και έχει αυξηθεί μόνο σε έξι.
  • Στο Ηνωμένο Βασίλειο, η εμπιστοσύνη στο κοινοβούλιο και την κυβέρνηση μειώνεται σταδιακά τις τελευταίες δεκαετίες, αν και μια μικρή (φαινομενικά προσωρινή) ανάκαμψη ήταν εμφανής γύρω από το δημοψήφισμα για το Brexit. Η εμπιστοσύνη στο νομικό σύστημα και την αστυνομία φαίνεται να έχει μειωθεί μέχρι την οικονομική κρίση του 2008, αλλά έκτοτε αυξάνεται σταδιακά.
  • Η εμπιστοσύνη στο κοινοβούλιο και την κυβέρνηση σημείωσε παγκόσμια πτώση μετά την οικονομική κρίση του 2008, αλλά υπάρχουν ορισμένες περιφερειακές διαφορές. Στη Λατινική Αμερική, η πολιτική εμπιστοσύνη αυξανόταν μέχρι περίπου το 2014, αλλά από τότε μειώνεται ραγδαία. Εν τω μεταξύ, δεν υπήρξε εμφανής μείωση στην Ασία και τον Ειρηνικό.
  • Η Δανία, η Νορβηγία, η Σουηδία, η Ελβετία, ο Ισημερινός και η Νέα Ζηλανδία αντιτίθενται στην παγκόσμια τάση, με την εμπιστοσύνη να αυξάνεται στους αντιπροσωπευτικούς θεσμούς εκεί.

Ο καθηγητής Will Jennings, ένας από τους συγγραφείς της έκθεσης από το Πανεπιστήμιο του Σαουθάμπτον, λέει: Η μείωση της εμπιστοσύνης στους δημοκρατικούς θεσμούς δεν είναι αναπόφευκτη. Αν πρόκειται για κάτι στον τρόπο άσκησης της δημοκρατικής πολιτικής που οι πολίτες δεν εμπιστεύονται, ίσως αυτή η πολιτική πρέπει να αλλάξει.

Δεδομένης της συνεχώς υψηλής υποστήριξης των πολιτών για τα δημοκρατικά ιδανικά, αυτές οι αλλαγές μπορεί κάλλιστα να είναι προς την κατεύθυνση μιας πιο δημοκρατικής διακυβέρνησης, και όχι λιγότερης.

Πηγή: in.gr

ΧΩΡΙΣ ΦΙΛΤΡΟ
Σύμφωνα με το δελτίο Τύπου της Περιφέρειας Θεσσαλίας, στις 12 Δεκεμβρίου 2025 ανακοινώθηκε η έναρξη ενημερωτικής καμπάνιας για δύο νέες δράσεις ενίσχυσης της επιχειρηματικότητας, συνολικού προϋπολογισμού 40 εκατ. ευρώ, που αφορούν τόσο υφιστάμενες όσο και νέες ή υπό σύσταση επιχειρήσεις. Οι δράσεις «Αναπτύσσομαι Έξυπνα» και «Επιχειρώ Έξυπνα» χρηματοδοτούνται από το Πρόγραμμα «Θεσσαλία 2021–2027» με πόρους του ΕΣΠΑ και του Ευρωπαϊκού Ταμείου Περιφερειακής Ανάπτυξης και εντάσσονται στη...
OPINION ZONE

γράφει
Παπαϊωάννου Στέργιος

THINK TANK

1. Ποιοι τελικά θα είναι οι πραγματικοί δικαιούχοι των 40 εκατ. ευρώ;
Θα κατευθυνθούν οι πόροι σε μικρές, ανεξάρτητες και μη «δικτυωμένες» επιχειρήσεις που ασφυκτιούν ή, όπως συχνά συμβαίνει, σε περιορισμένο κύκλο ήδη ισχυρών, διασυνδεδεμένων ή «ημετέρων» φορέων και επιχειρηματικών σχημάτων;

2. Πρόκειται για ουσιαστική οικονομική στήριξη ή για επικοινωνιακή διαχείριση ευρωπαϊκών υποχρεώσεων;
Η Περιφέρεια ασκεί πράγματι αναπτυξιακή πολιτική με στρατηγικό αποτύπωμα στην πραγματική οικονομία της Θεσσαλίας ή απλώς επενδύει πολιτικά στη διαχείριση κονδυλίων του ΕΣΠΑ, παρουσιάζοντας θεσμικές υποχρεώσεις ως προσωπικές πρωτοβουλίες;

3. Πόσο διαφανείς και προσβάσιμες είναι στην πράξη οι διαδικασίες αξιολόγησης;
Υπάρχουν επαρκείς εγγυήσεις ότι οι κρίσεις θα είναι αντικειμενικές και ανοιχτές σε όλους ή θα επιβεβαιωθεί, για ακόμη μία φορά, ότι η «έξυπνη εξειδίκευση» ευνοεί όσους γνωρίζουν εκ των προτέρων πώς λειτουργεί το σύστημα και ποιον πρέπει να γνωρίζουν;

designed & hosted by
32bit Creative Studio